In the mind of Harry Klynn
ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΑΠΟ ΤΟ 1999Last feed update: Friday May 25th, 2018 05:37:40 PM
Wednesday May 16th, 2018 02:10:48 PM
Στα σκαριά η τεχνική συμφωνία για την τέταρτη αξιολόγηση - Οι ημερομηνίες-κλειδιά για το κλείσιμο
Στην πορεία της δ' αξιολόγησης, οι επαφές μεταξύ των υπουργών της κυβέρνησης και των επικεφαλής των κλιμακίων των θεσμών αρχίζουν σήμερα στις 10.00, με πρώτα θέματα τις ιδιωτικοποιήσεις και την ενέργεια (11.00).
Θα ακολουθήσουν η επισκόπηση (12.00) και τα θέματα της δημόσιας διοίκησης (15.30).Σύμφωνα με πληροφορίες από κυβερνητικούς παράγοντες που επικαλείται το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, το κείμενο της συμφωνίας σε τεχνικό επίπεδο (staff level agreement) συντάσσεται ήδη από τα τεχνικά κλιμάκια.
Αξιωματούχος του υπουργείου Οικονομικών ανέφερε την Τρίτη ότι οι επαφές σε επίπεδο τεχνικών κλιμακίων εξελίσσονται θετικά και «δείχνουν διάθεση για επίλυση των διαφορών», θεωρώντας ότι αυτό είναι καλό σημάδι για την επίτευξη staff level agreement έως το Eurogroup στις 24 Μαΐου, όπως είναι ο στόχος της κυβέρνησης.
Η επόμενη κομβική ημερομηνία είναι η 21η Ιουνίου (συνεδρίαση Eurogroup), καθώς, σύμφωνα με τον αξιωματούχο του υπουργείου Οικονομικών εκτιμάται πως θα έχει ολοκληρωθεί το σύνολο των 88 προαπαιτούμενων της δ' αξιολόγησης (εάν απομένουν ένα ή δύο που είναι χρονοβόρα δεν θεωρείται πρόβλημα, όπως έγινε με την γ' αξιολόγηση) και ταυτόχρονα επιδιώκεται να κλείσει η συμφωνία τόσο για το χρέος όσο και για τη μεταμνημονιακή παρακολούθηση.
ΘΡΑΣΟΣ! Έβγαλαν την μάστιγα του έθνους να ζητά εκλογές!
Sunday May 13th, 2018 10:37:59 AM
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΝΟΜΟΘΕΤΟΥΣΕ, ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΧΑΝΟΝΤΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΑΜΕΙΑ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΝ ΣΕ ΟΦΣΟΡ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ.
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΕΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ, ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΚΟΛΟΜΒΙΑ.
Την επόμενη φορά που θα αλλάξει όνομα, ας προτιμήσει το «Αλ Καπόνε». Του ταιριάζει γάντι.
Βγήκε λοιπόν ο Βενιζέλος και μετά τον Ανδρέα Βγενόπουλο υποστηρίζει για δεύτερη φορά μεγαλοεπιχειρηματία, τον κ. Μαρινάκη. Η προτίμησή του κύριου Βενιζέλου σε αμφιλεγόμενους επιχειρηματίες, δεν είναι βέβαια κάτι καινούργιο. Η νομοθετική του δράση άλλωστε «συμπτωματικά» απέφερε δισεκατομμύρια ευρώ σε αμφιλεγόμενος επιχειρηματίες και οφσορ λογαριασμούς, ακόμα και δολοφονικές συμμορίες όπως αποδείχτηκε. Δεν θα πάμε μακριά στο παρελθόν, όπως για την Θεσσαλονίκη – Πολιτιστική Πρωτεύουσα, η τον νόμο περί ευθύνης υπουργών που απετέλεσε και την αιτία καταστροφής της Ελλάδας. Θα πάμε σε πολύ συγκεκριμένες πρόσφατες περιπτώσεις.
1. Σκάνδαλο υποβρυχίων. Ο Βενιζέλος αιφνιδίως νομοθετεί και παραδίδει δωρεάν τα ναυπηγεία σε κάποιον Σάββα. Του δίνει μάλιστα και προίκα 500 εκατομμύρια €, την ώρα που λεφτά δεν υπήρχαν. Μιλάμε για το 2010. Αποτέλεσμα είναι να θησαυρίσει ο Σάφα, ο Βενιζέλος να νομοθετεί προκειμένου να μην πάει φυλακή και το Δημόσιο να ζημιώνεται κατά 7 δισεκατομμύρια €. Σε μία υπόθεση που η στρατιωτική δικαιοσύνη μίλησε ευθέως για τεράστιο σκάνδαλο Βενιζέλου. Το ότι ο Σάφα βρέθηκε ξαφνικά συνέταιρος με εξ’ αγχιστείας συγγενείς του Βενιζέλου στην MIG, είναι προφανώς «απολύτως συμπτωματικό».
2. Μαλτέζικες στοιχηματικές. Με ένα νομοθετικό έκτρωμα, από αυτά που μόνο Βενιζέλος ξέρει, σε μία νύχτα μέσα αίρεται το κρατικό μονοπώλιο του τζόγου και δίνεται δικαίωμα σε στοιχηματικές με έδρα τη …Μάλτα(!!!) να επιχειρούν ανεξέλεγκτα στην Ελλάδα. Φυσικά κανένας Μαλτέζος δεν υπάρχει πίσω από τις εταιρείες, παρά μόνο έλληνες, «φίλοι» του Βαγγέλη Βενιζέλου! Η ζημία για υο δημόσιο, υπερβαίνει τα 7 δις ευρώ, ενώ τα χρήματα αυτά βρίσκονται σε οφσορ εκτός Μάλτας,
3. (Και χειρότερο) Energa – Hellas Power. Τον Ιούνιο του 2010, ο Βενιζέλος δηλώνει ξεκάθαρα ότι το να εισπράττεται φορολογία ακινήτων μέσω των λογαριασμών της Δ.Ε.Η. είναι απολύτως αντισυνταγματικό. Τι είναι όμως το Σύνταγμα μπροστά στον Βενιζέλο. Έτσι, Λίγες εβδομάδες μετά ο Βενιζέλος νομοθετεί το χαράτσι. Συμπτωματικά, μία εταιρεία, η Energa – Hellas Power, βρίσκεται με 250,000,000 ζεστό χρήμα στα ταμεία της, Αφού μαζί με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ έχει εισπράξει και το χαράτσι, φυσικά με τη βοήθεια του νόμου Βενιζέλου που επέτρεπε σκανδαλωδώς σε ιδιωτική εταιρεία να εισπράττει φόρο! Φυσικά τα λεφτά βγήκαν σε οφσορ μέσω Ελβετίας, ο Έντιμος λειτουργός του Δημοσίου που αποκάλυψε το σκάνδαλο πυροβολήθηκε στο πρόσωπο από αλβανούς εκτελεστές που είχε προσλάβει η συμμορία και λοιπά. Ο Βενιζέλος πάντως είναι καλά στην υγεία του.
Οπότε η διακαής στήριξη του Βενιζέλου στον επιχειρηματία Β. Μαρινάκη, ήταν απολύτως αναμενόμενη και ανιδιοτελής, στα πρότυπα πάντα του Βαγγέλη «Βενιζέλου».
Τα διλήμματα των εκλογών και πώς φτάσαμε από το «να φύγει ο Τσίπρας» στο «να μην έρθει ο Μητσοτάκης»
Saturday May 12th, 2018 02:14:55 PM
Την ώρα που η φωτογραφία του πρίγκηπα Καρόλου να χορεύει με τους Κρητικούς ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο- με τη βασιλική οικογένεια είμαστε… ξαδέλφια, αλλά τόχαμε ξεχάσει- η αγωνία του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι να αποδείξει πως δεν υπάρχει καθαρή έξοδος στις αγορές. Πρόκειται για παραμύθι- όπως είχε πει και ο Κώστας Σημίτης.
Η Ελλάδα θα βγει από την κρίση με τη Νέα Δημοκρατία στην κυβέρνηση που θα πετύχει 4% ανάπτυξη και 600.000 θέσεις εργασίας «καλοπληρωμένες», αφού ο Κυριάκος είναι ο καλύτερος και θα αγοράσει αξιοπιστία- ώστε να πετύχει καλύτερους όρους. Αυτό κι αν μοιάζει με παραμύθι.
Στο μεταξύ μπήκαμε σε προεκλογικό κλίμα ανοιχτά: αν οι εκλογές δεν γίνουν στο τέλος της τετραετίας ή τον Μάη του 2109 μπορεί να γίνουν μέσα στο 2018- ο Μητσοτάκης θέλει- λέει- τον Σεπτέμβρη και η Φώφη …τώρα. Φαίνεται πως κάτι θα γίνει τον Σεπτέμβρη, αλλά μπορεί να είναι ένας ευρύς σαρωτικός κυβερνητικός ανασχηματισμός που αρκεί- αν είναι επιτυχής- να αλλάξει τα πάντα. Αν μάλιστα αυτό το καλοκαίρι οι εξελίξεις στο «Μακεδονικό» βάλουν τέλος στην κυβερνητική συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ- που μπορεί να χωρίσουν ως δυο καλοί φίλοι: τέλειωσε το μνημόνιο για το οποίο έγινε η συμμαχία, πάμε για άλλα.
Το Κούγκι αναβάλλεται. Ο αντικατοχικός αγώνας τελείωσε. Ας κατέβουν από το βουνό οι αντάρτες. Τα «άλλα» τα περιέγραψε ο Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής και Σοσιαλδημοκρατικής Ομάδας στο Ευρωκοινοβούλιο Ούντο Μπούλμαν που δήλωσε ξεκάθαρα ότι το ΚΙΝΑΛ και οι άλλες προοδευτικές δυνάμεις της Ελλάδας πρέπει να συνεργαστούν με τον ΣΥΡΙΖΑ. Υποθέτει ο άνθρωπος ότι το Κινάλ θα υπάρχει και μετά τις εκλογές.
Φαίνεται πως μερικοί βουλευτές του Κινάλ και του Ποταμιού και άλλοι παράγοντες όπως ο Γιάννης Ραγκούσης, ο Μίλτος Κύρκος, ο Σπύρος Δανέλλης, ο Θοδωρής Μαργαρίτης, αλλά και ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, ο αρχηγός του υπό διάλυση Ποταμιού μαζί με την βάση του Κινάλ- δηλαδή του ΠΑΣΟΚ- βλέπουν θετικά αυτή την διεργασία. Πολύ συχνά οι εκλογές στην Ελλάδα- εκεί που φαίνεται να υπάρχει σιωπή, ανοίγουν σαν καταπακτή και καταπίνουν κάποιους -για τους οποίους δεν θα ακούσουμε ξανά στο μέλλον.
Με μια συνέντευξη στο ΑΠΕ ο πρώην υπουργός Δημήτρης Κρεμαστινός λέει ανοιχτά πως ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να αρχίσει διάλογο με την πρόεδρο του Κινάλ για να τεθούν οι βάσεις «κοινής συμφωνίας». Ακόμα και ο δήμαρχος Αθηναίων το σκέφτηκε καλύτερα και κοιτάζει προς τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ στο Κινάλ μετράνε τις δημοσκοπήσεις και δεν βγαίνουν τα νούμερα. Η Φώφη, αν είναι πράγματι πρώτο κόμμα η Νέα Δημοκρατία, μόνο με τον Μητσοτάκη μπορεί να συνεργασθεί -δεν βγαίνουν 151 έδρες αλλιώς- δεδομένου ότι ΚΚΕ και Χρυσή Αυγή δεν θα συναινέσουν σε καμία κυβέρνηση.
Τελικά θα πρέπει να πούμε πάλι Όχι ή Ναι σ΄αυτές τις εκλογές, αλλά ποιο θα είναι το ερώτημα; Όπως πάντα θα ψηφίσουμε «αντί»- για να φύγει ή να μην έρθει κάποιος. Άρα όσοι λένε Όχι στη Δεξιά πρέπει να σπεύσουν από τώρα να συνεργασθούν με τον ΣΥΡΙΖΑ ώστε να μη βγει ο Μητσοτάκης. Μετά την απομάκρυνση από το εκλογικό ταμείο κανένα λάθος δεν θα αναγνωρίζεται. Η συνεργασία με την Νέα Δημοκρατία -αν το Κινάλ φτάσει στις εκλογές -και δεν διαλυθεί πριν, αν αυτό δεν έχει γίνει ήδη- θα το εξαφανίσει στις επόμενες εκλογές.
Η έξοδος από το μνημόνιο -καθαρή ή όχι- με χαλαρή ή «έντονη» επιτροπεία αλλάζει τα πολιτικά δεδομένα. Στις επόμενες εκλογές δεν θα ψηφίσουμε για το μνημόνιο και τα αντιμνημονιακά μέτωπα δεν έχουν πια σημασία. Θα ψηφίσουμε για την επάνοδο- παλινόρθωση λένε στο ΣΥΡΙΖΑ- του μπλοκ Νέας Δημοκρατίας με τις δυνάμεις του Κινάλ- βλέπε Σαμαροβενιζέλους!- στην εξουσία ή στην σύμπτυξη ενός δημοκρατικού μετώπου ή όχι.
Το δίλημμα αυτό -που δεν είναι πιο σύνθετο από το Τσίπρας ή Μητσοτάκης, αν και συνοψίζεται έτσι- θα τεθεί υπό το βάρος του Σκανδάλου Novartis, που δεν είναι τίποτε άλλο από την δίκη των κομμάτων που τα τελευταία χρόνια έφεραν την Ελλάδα στα μνημόνια. Ενός ολόκληρου καθεστώτος διαπλοκής κομμάτων-ΜΜΕ-τραπεζών που σε πολιτικό επίπεδο ανέλαβαν να εκπροσωπήσουν οι Σαμαράς, Βενιζέλος, Μητσοτάκης- συνεπικουρούμενοι από επιχειρηματίες με μεγάλο ενδιαφέρον για την πολιτική, τον …αθλητισμό και τις εφημερίδες.
Οι εκλογές θα έχουν -όπως πάντα- τη μορφή της τιμωρίας, αλλά όχι της παλιάς Δεξιάς, όπως το ΄81 ή του ΠΑΣΟΚ. Φαίνεται πως αυτή θα είναι η «βασική αντίθεση» των εκλογών και όχι η «απαλλαγή από τον Τσίπρα»-η «στρατηγική του ήττα» όπως θέλουν όσοι έχουν κλείσει θέση ήδη σε μια κυβέρνηση Μητσοτάκη- η οποία όμως αν πράγματι συμπτυχθεί το «δημοκρατικό μέτωπο» δεν θα υπάρξει.
Όσοι δικαιολογημένα τάχθηκαν απέναντι στο αριστερο-δεξιό έκτρωμα μιας ανίερης συμμαχίας ενός τάχα αντιμνημονιακού μετώπου θα πρέπει να σκεφτούν ως τις εκλογές πως όχι μόνο ο αγώνας κατά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ_ΑΝΕΛ, αλλά και η αποχή τους από τις εκλογές οδηγούν τη χώρα στα χέρια του Μητσοτάκη. Αν και ο ίδιος όταν εμφανίστηκε ως ανανεωτής της Νέας Δημοκρατίας πιστεύει πως οι εκλογές θα είναι μια τιμωρία για τον Τσίπρα, έσπευσε γρήγορα να βάλει τις διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στην Αριστερά και την Δεξιά με όλους τους τρόπους. Λάθος.
Φαίνεται πως οι επόμενες εκλογές θάχουνε πάλι έναν Μητσοτάκη που προσχώρησε στο λαϊκισμό, θάχουνε πολύ Ανδρέα Παπανδρέου που αποκήρυξε το κόμμα του, αλλά φροντίζει να αποκαταστήσει ο Αλέξης Τσίπρας, πολύ Δεξιά και πολύ Δημοκρατία. Μάλλον όπως παλιά θα έχουμε και …ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, τους «δημοκρατικούς αγώνες το λαού», την ενότητα των δημοκρατικών δυνάμεων -που χάσαμε το 1989 και την υπενθύμιση «Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά», ενώ από την άλλη πλευρά θα ακούγονται συνθήματα για τον …Μαδούρο, το αστικό καθεστώς που κινδυνεύει και την «σκευωρία» για την «αστική δημοκρατία».
Ο ήπιος και πράος Αλέξης Τσίπρας υπογράφοντας ένα μνημόνιο αποκήρυξε μαζί με τις αυταπάτες του και τον λαϊκισμό και θα εμφανισθεί ως εκπρόσωπος της …σταθερότητας -της Ελλάδας που βγαίνει από τα μνημόνια και σχεδιάζει την ανάπτυξη. Δεν είναι ο έξαλλος που «απειλούσε το ευρώ», -ένας από τους επικίνδυνους ανθρώπους στον κόσμο (!), αλλά ο εγγυητής της ευρωπαϊκής Ελλάδας εκφράζοντας ένα «εθνικό δημοκρατικό κόμμα».
Ο Μητσοτάκης αν και θα ξεχάσει τον νεοφιλελευθερισμό -υπέρ της κοινωνικής δικαιοσύνης, θα είναι ο κήρυκας της αποσταθεροποίησης, του τυχοδιωκτισμού με ένα θολό όραμα- εκπρόσωπος ενός λαϊκισμού που δεν θέλει να βγει η Ελλάδα στις αγορές -αν αυτό ωφελήσει τον Τσίπρα! Το «μεταρρυθμιστικό μέτωπο» στο οποίο είχαν προσχωρήσει οι Φώφη Γεννηματά και Σταύρος Θεοδωράκης -με επικεφαλής τον Κυριάκο Μητσοτάκη δεν υπάρχει πλέον, όπως κι ο παλιός ΣΥΡΙΖΑ.
Το μπλοκ του Όχι- στο οποίο συμμετείχαν δραχμιστές και εθνικιστές, εκκλησιαστικοί κύκλοι και παραδοσιακοί κομμουνιστές μαζί με κάθε πικραμένο- δεν υπάρχει πλέον. Πιθανόν να πάρει την μορφή ενός αλλόκοτου πολιτικού σχήματος, αλλά δεν θα ψηφίσουμε για την ευρωπαϊκή ένωση, ούτε για το ευρώ ή την δραχμή- όσο κι αν εμφανισθούν όσοι θα θέσουν τέτοια διλήμματα, μάλλον ως απολιθώματα του παρελθόντος.
Πιθανόν όλα αυτά να κατέρρευσαν όταν αποδείχτηκε πως οι οπαδοί της εξόδου από την Ένωση είχαν τον ίδιο στόχο με τον Σόιμπλε- μόνο που εκείνος πλήρωνε για να φύγουμε, αλλά αυτοί θα το κάνανε τζάμπα. Κάπως έτσι όλα τα πολιτικά κόμματα αναπροσάρμοσαν τα συνθήματά τους και οι ιδρυτικοί μύθοι τους, μαζί με όσους θάσκιζαν τα μνημόνια σελίδα -σελίδα, τις αγορές που θα χορεύαν πεντοζάλη, τους «Γερμανοτσολιάδες», τους «Μένουμε Ευρώπη» και τους Αγανακτισμένους ανήκουν στο παρελθόν.
Ουσιαστικά μέσα σε λίγα χρόνια υπό το βάρος ενός πρωτοφανούς σοκ για κοινωνία του «παρασιτικού καταναλωτισμού»- όπως θάλεγε ο Π. Κονδύλης- το πολιτικό σύστημα αναταράχτηκε, κόμματα διαλύθηκαν και προέκυψαν νέα, μπορεί η ευρωπαϊκή Ελλάδα να ενηλικιώθηκε, η Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ να ωρίμασε και το ΠΑΣΟΚ, το κόμμα που δέσποσε στην πολιτική από το 1981 εξαϋλώθηκε ή για την ακρίβεια αναγκάστηκε να γίνει …δωρητής οργάνων.
Παρά την δεξιά στροφή της ελληνικής κοινωνίας που προκάλεσε η οικονομική κρίση, τα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας εξοβελίστηκαν από ένα κίνημα Αγανακτισμένων που επίσης εξαφανίστηκε, αλλά οι παρατάξεις παρέμειναν με ένα νέο κόμμα σε νέο ρόλο: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήρθε να ανατρέψει το πολιτικό σύστημα, αλλά να το αναδιαρθρώσει. Δεν επιδίωξε καμιά ριζική αλλαγή, αλλά την αποκατάσταση της τάξης: κάθαρση και επιστροφή στην κανονικότητα, αυτό είναι το περιεχόμενο της «Αριστεράς πρώτη φορά στην εξουσία».
Η αμηχανία του Μητσοτάκη είναι εμφανής: οπλίστηκε να αντιμετωπίσει τους «μπολσεβίκους», αλλά η κυβέρνηση δεν έχει αφήσει τίποτα σ΄αυτόν από τον νεοφιλελευθερισμό του κι αποδείχτηκε -υπό το μοτίβο του «ιστορικού συμβιβασμού»- πως όχι μόνο εφαρμόζει καλύτερα από κάθε άλλον τις «μεταρρυθμίσεις»- με τις οποίες δεν συμφωνεί- αλλά παίρνει εύσημα- και άλλα δώρα όπως η ελάφρυνση του χρέους κι όχι μόνο- από τους …δυνάστες, πρώην τοκογλύφους-εκβιαστές και νυν εταίρους.
Το μόνο που μένει να πει είναι πως «σας λέει ψέμματα, δεν θα βγούμε από τα μνημόνια»- «Μην το πιστεύετε, είναι απατεώνας»! Πιθανόν, αν δεν μιλούσε καθόλου- ή αν συναινούσε κιόλας σε μια γραμμή εξόδου από τα μνημόνια, τα εθνικά και άλλα θέματα να ήταν ο επόμενος βέβαιος πρωθυπουργός- εισπράττοντας τη φθορά της κυβέρνησης, αλλά ο …φόβος του κομμουνισμού στον οποίο πόνταραν οι Σαμαράς και Μητσοτάκης δεν υπάρχει- ας μην ανησυχούν τον κόσμο.
Με έναν ανασχηματισμό που θα γίνει πιθανότατα αντί για εκλογές τον Σεπτέμβρη ο Αλέξης Τσίπρας θα καθησυχάσει κι άλλο τον κόσμο, ενώ με την έξοδο στις αγορές θα μπορέσει να κάνει αυτό που φοβάται ο Μητσοτάκης: θα τηρήσει πολλές από τις παλιές του υποσχέσεις, πιθανότατα θα μειώσει έστω ελάχιστα τους φόρους, θα καθιερώσει κατώτατο μισθό, θα επιτρέψει στην αγορά να κινηθεί και πάλι.
Προφανώς κάποιο αντίμετρο θα πάρει και για τις συντάξεις, την ώρα που ανησυχούν για τη νέα περικοπή τα κανάλια και η αντιπολίτευση από τους ίδιους τους … συνταξιούχους. Προφανώς αν δεν το κάνει, θα φύγει, αλλά με τις πέτρες, όχι με εκλογές. Αλλά αυτή η κινδυνολογία του Μητσοτάκη, η συστηματική καλλιέργεια του φ ό β ο υ -για την έξοδο στις αγορές, τα μνημόνια, την εγκληματικότητα, τα πάντα- μάλλον θα στρέψει τον συντηρητικό πολίτη σ΄αυτόν που εγγυάται την σταθερότητα, την ελπίδα, την θετική εικόνα για την Ελλάδα, από όποιον εγγυάται την ανωμαλία.
Κατά βάθος οι φοβισμένοι Έλληνες δεν θα ψηφίσουν αριστερά ή δεξιά, αλλά για να έχουμε κυβέρνηση -και να μη συμβεί κάτι χειρότερο. Υπάρχουν κάποιες εκκρεμότητες με το παρελθόν όπως τα κόμματα που γεννήθηκαν μέσα στην κρίση ή το Κινάλ που δεν κατάφερε να γίνει ποτέ «νέος» φορέας . Τα διλήμματα των εκλογών και ο διαφαινόμενος διπολισμός μάλλον θα τα εξαφανίσει μαζί με τις ανάγκες που τα γέννησαν.
Τι έγινε αυτή την δεκαετία που φεύγει στην Ελλάδα; Όπως πάντα θα χρειαστούν πολλά χρόνια να το καταλάβουμε. Άστο καλύτερα. Ας φύγουμε μπροστά κι ας πούμε …«πάλι καλά, που δεν πάθαμε τίποτα»! Παναγία μου…
Το Κιν.Αλ είναι ήδη στον ΣΥΡΙΖΑ
Saturday May 12th, 2018 01:13:35 PM
Ειδικού Συνεργάτη
Ο Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής και Σοσιαλδημοκρατικής Ομάδας στο Ευρωκοινοβούλιο κ. Ούντο Μπούλμαν, δήλωσε ξεκάθαρα ότι το ΚΙΝΑΛ και οι άλλες προοδευτικές δυνάμεις της Ελλάδας πρέπει να συνεργαστούν με τον ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα.
Χαιρετίσματα, λοιπόν, στην κ. Γεννηματά και στο ΚΙΝΑΛ, που όταν ξεκινήσει η προεκλογική περίοδος, αναμένεται να συνθλιβεί στις μυλόπετρες του νέου δικομματισμού, ως θλιβερό παρακολούθημα του Κ. Μητσοτάκη
Φαίνεται ότι τα εθνικά θέματα προσφέρονται ως καλό προπέτασμα καπνού, για να συγκαλύπτουν τις διεργασίες δημιουργίας της νέας προοδευτικής παράταξης για την οποία μιλάει τελευταία, πολύ έντονα, ο κ. Τσίπρας και κάποια σημαντικά στελέχη του ΣΡΥΙΖΑ. Όμως, τα εθνικά θέματα, έχουν εξελιχθεί και στην «Αχίλλειο πτέρνα» του κ. Τσίπρα και είναι σαφές ότι στον τομέα αυτόν χρειάζεται και την μεγαλύτερη δυνατή υποστήριξη από πολιτικά συγγενείς δυνάμεις.
Τον χορό άνοιξε ο Στ. Θεοδωράκης, επισκεπτόμενος τον κ. Τσίπρα στο Μέγαρο Μαξίμου, προκειμένου να τον στηρίξει απέναντι στα συλλαλητήρια για το «Μακεδονικό» και την αιφνίδια αλλαγή στάσης του Κ. Μητσοτάκη την οποία ο κ. Θεοδωράκης κατήγγειλε ως αναχρονιστική. Ως θέμα της συνάντησης ανακοινώθηκε η επικείμενη, δήθεν, δημιουργία Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας, η τύχη του οποίου έκτοτε αγνοείται.
Στην πραγματικότητα επρόκειτο για την επίσημη έναρξη του διαλόγου για τη συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΟΤΑΜΙ, ανεξάρτητα από τον χρόνο που αυτή θα εκδηλωθεί επίσημα.
Δεν είναι τυχαίο, ότι αυτή η συνεργασία υλοποιείται από τότε από τον κ. Θεοδωράκη, με συνέπεια πρωτοφανή για τον χαρακτήρα του.
Όταν η Φώφη Γεννηματά, πιεζόμενη από λογής συμφέροντα, αλλά και την εσωτερική αναταραχή στο ΚΙΝΑΛ, λόγω, κυρίως, του μόνιμου ανταρτοπόλεμου του Ε. Βενιζέλου, μίλησε για την ανάγκη άμεσης προσφυγής σε εκλογές, πριν μάλιστα από την ολοκλήρωση της τελευταίας αξιολόγησης, ο Στ. Θεοδωράκης έσπευσε με κάθε τρόπο να εκφράσει τη διαφωνία του. Κάλεσε, μάλιστα, σε κοινή συνεδρίαση την Κοινοβουλευτική του Ομάδα και το Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΟΤΑΜΙΟΥ, προκειμένου να προσδώσει επίσημο χαρακτήρα στη διαφωνία αυτή για ένα θέμα το οποίο, υποτίθεται, αποτελούσε «μεγάλη πρωτοβουλία» της κ. Γεννηματά.
Κάποιοι βέβαια, και δικαίως, έσπευσαν να υπενθυμίσουν ότι αυτή η νέα «μεγάλη πρωτοβουλία» της Φώφης, ερχόταν σε ευθεία σύγκρουση με μια άλλη «πρωτοβουλία» που είχε ανακοινώσει μερικές μέρες πριν και αφορούσε στην αναθεώρηση του Συντάγματος. Τότε είχε υπογραμμίσει, εξίσου θριαμβευτικά με νέα της «πρωτοβουλία» ότι για την υπόθεση της αναθεώρησης χρειαζόταν αρκετός χρόνος για να προωθηθεί στη Βουλή, «ώστε να μη χαθεί αυτή η ευκαιρία» η οποία, όπως υπογράμμιζε, θα χανόταν αν γίνονταν πρόωρες εκλογές!
Στη συνέχεια, ακολούθησε η άμεση και καθολική στήριξη του ΠΟΤΑΜΙΟΥ στην κυβέρνηση του κ. Τσίπρα για το ζήτημα της αναδοχής παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια, θέμα που δίχασε για πρώτη φορά τόσο βαθιά την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τις κοινοβουλευτικές ομάδες των άλλων κομμάτων. Στο θέμα αυτό ο κ. Θεοδωράκης ξεσάλωσε κυριολεκτικά εναντίον κάποιων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που εξέφραζαν αντιρρήσεις για την υποστήριξη του νομοσχεδίου της κυβέρνησης.
Ο βουλευτής του ΠΟΤΑΜΙΟΥ Σπύρος Δανέλης, που ήταν και ο πιο υποστηρικτικός για το θέμα της αναδοχής, δεν κρύβει πλέον ότι βρίσκεται ένα βήμα πριν από τον ΣΥΡΙΖΑ, το ίδιο και οι ευρωβουλευτές Μ. Κύρκος και Γ. Γραμματικάκης.
Τα εθνικά θέματα, χρησιμοποίησε ως προκάλυμμα και ο κ. Γ. Παπανδρέου, προκειμένου να επισκεφθεί αιφνιδιαστικά (!) τον κ. Τσίπρα στο Μέγαρο Μαξίμου, προσφέροντας, υποτίθεται, τις καλές του υπηρεσίες ως Πρόεδρος της τεταρτοκοσμικής Σοσιαλιστικής Διεθνούς στην κυβέρνηση και προκαλώντας την αμηχανία της Φώφης.
Κάποιοι, πιο υποψιασμένοι, είδαν πίσω από την επίσκεψη αυτή, την έναρξη διαπραγμάτευσης του ΓΑΠ με τον κ. Τσίπρα, προκειμένου να προταθεί για Επίτροπος της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, πριν από τις ευρωβουλευτικές εκλογές του 2019. Ο κ. Παπανδρέου, άλλωστε, έχει φροντίσει εδώ και καιρό να ξεκαθαρίσει με δηλώσεις του ότι το ΚΙΝΑΛ δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να συνεργαστεί μετεκλογικά με τη Ν.Δ. Και επειδή ηγείται του προσωποπαγούς, έστω ανυπάρκτου, κόμματος ΚΙΔΗΣΟ το οποίο μετέχει στο ΚΙΝΑΛ με ικανό αριθμό στελεχών στην διορισθείσα Κεντρική Επιτροπή, είναι προφανές ότι με τη στάση του ορίζει και την στάση του ΚΙΔΗΣΟ σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη «νέα προοδευτική παράταξη».
Και για τελείως «ξεκάρφωμα», σε σχέση με τις πραγματικές του επιδιώξεις, ο ΓΑΠ ανακοίνωσε ότι θα συναντήσει και τον Κ. Μητσοτάκη!
Κοντά σ’ αυτούς και σταδιακά το επόμενο διάστημα, θα εμφανιστεί και ο Δήμαρχος Αθηναίων Γ. Καμίνης.
Ο κ. Καμίνης, μιλώντας σε στενό κύκλο συνεργατών του πριν από λίγες μέρες, φέρεται να είπε ότι «ήταν σοβαρό λάθος του να αντιπαρατεθεί τόσο πολύ με τον ΣΥΡΙΖΑ», προσθέτοντας ότι «δεν είναι δυνατόν ποτέ να πάμε τη δεξιά» και ότι στη συνέχεια θα φροντίσει να λειάνει τις σχέσεις του με τον ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως τον Τσίπρα.
Για κάποιους που γνωρίζουν σε περισσότερο βάθος τα πράγματα, δεν χρειάστηκε πολύς κόπος να καταλάβουν ότι πίσω από αυτή τη στάση του κ. Καμίνη βρίσκεται ο κ. Ν. Μαραντζίδης, ο οποίος τελευταία και με πάθος αρθρογραφεί υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «κανονικοποιείται» και «σοσιαλδημοκρατικοποιείται».
Κάποιοι φαίνεται ότι δυσκολεύονται να καταλάβουν ότι ο πονηρός, αλλά χωρίς την παραμικρή κοινωνική αποδοχή, «αρχικηπουρός» του ΓΑΠ, επειδή γνωρίζει ότι συμβαίνουν όλα τα παραπάνω, έτρεξε πρώτος να προλάβει να πιάσει στασίδι στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κ. Καμίνης είναι, επίσης, υπό τη σαφή επίδραση και των στελεχών του ΓΑΠ, δεδομένου ότι πολλοί από αυτούς υποστήριξαν την υποψηφιότητά του για την αρχηγία του ΚΙΝΑΛ. Επειδή ο κ. Καμίνης δεν είχε δικό του στελεχιακό δυναμικό, όλες σχεδόν οι προτάσεις του για διορισμό στην Κεντρική Επιτροπή του ΚΙΝΑΛ, αφορούσαν ανθρώπους της άμεσης επιρροής του Γ. Παπανδρέου. Από αυτούς προέρχεται και ο νέος Γραμματέας του ΚΙΝΑΛ κ. Χριστοδουλάκης.
Αυτός είναι ένας πρόσθετος λόγος προσανατολισμού του Γ. Καμίνη προς τον κ. Τσίπρα.
Ένας ακόμη, και ίσως σοβαρότερος από όλους, είναι ότι το ΚΙΝΑΛ δεν έχει προς διάθεση βουλευτικές ή ευρωβουλευτικές θέσεις. Μία από τις δεύτερες θα ταίριαζε, σύμφωνα με τα λεγόμενα του ίδιου, στον κ. Καμίνη και τέτοια διαθέτει, ως φαίνεται, μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε τις υπόγειες και όχι μόνο, επαφές των στελεχών της ταμπέλας που λέγεται ΔΗΜΑΡ με τον ΣΥΡΙΖΑ, (άλλωστε δεν πέρασε απαρατήρητη η παρουσία του κ. Θ. Μαργαρίτη στην εκδήλωση Ραγκούση καθώς και του κ. Γ. Σωτηρέλη), τότε είναι εύκολο να αντιληφθούμε ότι το ΚΙΝΑΛ είναι ήδη φύλλο και φτερό.
Είναι, πλέον, σαφές, ότι η επιχείρηση απομόνωσης του κ. Τσίπρα από τον Κ. Μητσοτάκη, αποτυγχάνει εξ αιτίας των στηριγμάτων που του προσφέρουν όλοι οι παραπάνω.
Μέσα σε όλα αυτά, η πλάκα είναι ότι ο Γ. Ραγκούσης, που παίρνει πιο ευδιάκριτες πρωτοβουλίες υπέρ της συνεργασίας του ΚΙΝΑΛ με τον ΣΥΡΙΖΑ, προκαλεί περισσότερα σχόλια και απολαμβάνει περισσότερης δημοσιότητας. Κάποιοι φαίνεται ότι δυσκολεύονται να καταλάβουν ότι ο πονηρός, αλλά χωρίς την παραμικρή κοινωνική αποδοχή, «αρχικηπουρός» του ΓΑΠ, επειδή γνωρίζει ότι συμβαίνουν όλα τα παραπάνω, έτρεξε πρώτος να προλάβει να πιάσει στασίδι στον ΣΥΡΙΖΑ. Αν κάτι είχε ενδιαφέρον από την πρόσφατη εκδήλωση στην οποία συμμετείχε ο Ραγκούσης, δεν ήταν ο ίδιος και αυτά που είπε, αλλά η ξεκάθαρη υπέρ ΣΥΡΙΖΑ παρουσία και ομιλία του Αντιπροέδρου της Βουλής, ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ και προσωπικού γιατρού του Α. Παπανδρέου, Δημήτρη Κρεμαστινού.
Το επιστέγασμα σε όλα αυτά ήρθε από την Ευρώπη. Ο Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής και Σοσιαλδημοκρατικής Ομάδας στο Ευρωκοινοβούλιο κ. Ούντο Μπούλμαν, δήλωσε ξεκάθαρα ότι το ΚΙΝΑΛ και οι άλλες προοδευτικές δυνάμεις της Ελλάδας πρέπει να συνεργαστούν με τον ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα.
Χαιρετίσματα, λοιπόν, στην κ. Γεννηματά και στο ΚΙΝΑΛ, που όταν ξεκινήσει η προεκλογική περίοδος, αναμένεται να συνθλιβεί στις μυλόπετρες του νέου δικομματισμού, ως θλιβερό παρακολούθημα του Κ. Μητσοτάκη.
Φώφη, χάσαμε! Το Κινάλ σε αποσύνθεση. Πίσω στο ΠΑΣΟΚ!
Saturday May 12th, 2018 12:02:18 AM
Του Γ. Λακόπουλου
Η Φώφη Γεννηματά ακολούθησε άκριτα τις υποδείξεις συγκεκριμένων παραγόντων και διέλυσε το ΠΑΣΟΚ. Με εμφανή μικρομεγαλισμό θέλησε να καταγραφεί στην Ιστορία κι αυτή ως ιδρύτρια κόμματος. Το ΠΑΣΟΚ- με το όνομα, τα σύμβολα , τη ιδεολογία και τον ιδρυτή του- εξαφανίσθηκε. Οι οπαδοί του εξαπατήθηκαν ότι αυτό δε θα συμβεί . Και στη θέση του μπήκε κάτι με τις χαρακτηριστικές ιδιότητες του υδρογόνου: άχρωμο, άοσμο και άγευστο.
Το νέο κόμμα δεν έχει ιδεολογία, πολιτική οργάνωση και πολλά ακόμη. Πρακτικά δεν υπάρχει -πέρα από τις δυο κοινοβουλευτικές ομάδες του. Η Φώφη ωστόσο θα μπει πράγματι στην Ιστορία, αλλά όχι όπως το επιδίωξε. Θα μπει γιατί τώρα διαλύει και το ΙΧ κόμμα που πήγε να στήσει. Μπορεί να μπει και στο βιβλίο Γκίνες με το ρεκόρ της πιο σύντομης διάλυσης κόμματος- αν και τη συναγωνίζεται ο Χάρης Θεοχάρης.
Πάντως η αποσύνθεση που καλπάζει είναι αποκλειστικά έργο των χειρών της. Αντίδραση στον αυταρχισμό και την αλαζονεία -που είχε και όταν διοικούσε και το ΠΑΣΟΚ: χωρίς όργανα, χωρίς συνεδριάσεις, χωρίς λογοδοσία. Κατάργησε τον εκλεγμένο γραμματέα Στ. Ξεκαλάκη, μετά την εκλεγμένη Κεντρική Επιτροπή και δεν οργάνωσε ποτέ το συνέδριο που είχε αναγγέλλει.
Με τον ίδιο τρόπο και τους ίδιους ανθρώπους -κάποιους δακτυλοδεικτούμενους και ένα συγγενή της- άρχισε και το νέο κόμμα. Στο «συνέδριο»- το οποίο δεν εξέλεξε τίποτε αφού όλοι διορίσθηκαν- η Φώφη απαγόρευσε τις… ψηφοφορίες. Παγκόσμια πρωτοτυπία.
Στη συνέχεια εγκατέστησε το μηχανισμό της και όρισε ένα τάχα Πολιτικό Συμβούλιο, παραγκωνίζοντας τον αντίπαλο στις εσωκομματικές εκλογές, παρότι Ν. Ανδρουλάκης πήρε 45%. Ωραία δημοκρατία.
Προ ημερών η Φώφη έγραψε όταν εμφάνισε ένα… Καταστατικό και αξίωσε από του υπολοίπους να το υπογράψουν για να το καταθέσει. Σαν να ήταν δικόγραφο. Γι’ αυτό το καταστατικό δεν είχε δεχθεί ούτε μια πρόταση, ούτε μια ψηφοφορία στο «συνέδριο». Φυσικά δεν υπέγραψαν όλοι. Αλλά το προχώρησε. Άλλωστε το κόμμα το είχε κατοχυρώσει στο… όνομά της πριν το «συνέδριο».
Φυσικά ταυτόχρονα κατοχύρωσε στο όνομά της και την προσπάθεια εξαπάτησης του ελληνικού δημοσίου, καθώς συναλλάσσεται πλέον με νεα φορολογικά στοιχεία, επιδιώκοντας να αποφύγει τις παλιές υποχρεώσεις. Αυτό όμως είναι άλλη ιστορία που θα φτάσει ίσως στον εισαγγελέα όταν θα φτάσουν και τα στοιχεία για τα δάνεια και την οικονομική διαχείριση επί Παπανδρέου. Έτσι όπως έχει καταγραφεί σε πέντε πορίσματα -τα οποία κρύβει η Γεννηματά, όπως τα έκρυβε και ο Βενιζέλος.
Πάμε παρακάτω. Η Φώφη συνεχίζει ακάθεκτη να διαμορφώνει το μαγαζί της, αλλά οι άλλοι δεν είναι κορόιδα. Ο Σταύρος Θεοδωράκης ωρίμασε πλέον στην πολιτική και δεν δέχθηκε να παριστάνει το ντεκόρ στη Γεννηματά, προτιμώντας να λειτουργεί κυρίως σαν επικεφαλής του κόμματός του.
Επιπλέον αντιλαμβάνεται ότι θα είναι πιο χρήσιμος στη Δημοκρατική Παράταξη και τη χώρα αν βοηθήσει τον Τσίπρα να απαλλαγεί από τον Καμμένο, αντί να παριστάνει τον ακόλουθο της Γεννηματά στην πορεία προς τον Κυριάκο. Έτσι διαχωρίζει τη θέση του και σταδιακά θα απαγκιστρωθεί από το αποτυχημένο εγχείρημα.
Ο Γ. Παπανδρέου έκανε μαζί της μια συμφωνία κάτω από το τραπέζι για να κρατήσει τη θέση του στην -ανυπόληπτη -Σοσιαλιστική Διεθνή, αλλά έχει άλλη επιδίωξη: να βγει βουλευτής και την επόμενη να πάρει όσους άλλους δικούς του καταφέρουν να βοηθήσουν να παριστάνει τον αρχηγό. Εναλλακτικά εξετάζει και το σενάριο να της πάρει το κόμμα. Πάντως της έτριψε στα μούτρα την αυτονομία του και βλέπει όποιον θέλει, οπότε θέλει και για όποιο θέμα θέλει. Αυτοπροβαλλόμενος ως μέγεθος μεγαλύτερο και ανώτερο από τη Φώφη.
Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Θανάσης Θεοχαρόπουλος, που αποτελεί τη φωνή της δημοκρατικής συνείδησης αυτού του κόμματος, μετέχει στο Πολιτικό Συμβουλίου, αλλά με τις αρχές και την ιδεολογία του κόμματός του και το δείχνει με τις πολιτικές θέσεις και διαφοροποιήσεις του σε κάθε ευκαιρία.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης, εκπρόσωπος της νέας γενιάς και εκφραστής του μισού χώρου, αποδεικνύεται άβουλος και διστακτικός και για να μη συγκρουστεί αποδέχεται να τον αντιμετωπίζει η Φώφη σαν κομπάρσο. Αντί να επιχειρήσει ευθεία αναμέτρηση μαζί της ως διαφορετικός εσωκομματικός πόλος.
Τελος, ο Καμίνης δεν έχει να συνεισφέρει κάτι ιδιαίτερο και απλώς ελπίζει να βγει βουλευτής. Έσκασε μύτη και ο συνήθης Ραγκούσης που παραμυθιάζει του Συριζαίους ότι έχει οπαδούς και θα τους οδηγήσει σ’ αυτούς αν τον ανταμείψουν. Γελάει ο κόσμος.
Ενώ οι μισοί συζητούν με τον Τσίπρα και οι άλλοι μισοί με το Μητσοτάκη, η Φώφη απειλεί. «Καμία περαιτέρω ανοχή σε προσωπικές στρατηγικές και διχόνοια στο εσωτερικό μας. Έως εδώ. Αυτό δεν θα το επιτρέψω».
Ο πρώτος ενικός της μεγαλοπρέπειας μάλλον μειδιάματα προκαλεί. Δεν υπάρχει κάτι να επιτρέψει ή όχι, καθώς κανείς δεν τη ρωτάει. Όπως δεν ρωτάει κι αυτή κανέναν.
Όταν λέει «έχω προσωπικά την ευθύνη και την υποχρέωση να πετύχουμε» κανείς δεν συγκινείται. Και όταν λέει ότι «αυτή είναι η εντολή που έχω από τους 212.000 πολίτες που αποτέλεσαν τους συνιδρυτές του Κινήματος μας» μάλλον τους προκαλεί, καθώς περιφρονεί τους μισούς που ψήφισαν τον Ανδρουλάκη και αγνοεί όλους που πήγαν στην κάλπη για να συνεχίσει την πορεία του το ΠΑΣΟΚ ως ΠΑΣΟΚ,-με την ιδεολογία και τα σύμβολά του. Όχι για να μπει στη θέση του παρδαλό σχήμα με το σήμα που υπέκλεψαν από το κόμμα που είχε ιδρύσει προ ετών ο Στέφανος Τζουμάκας.
Συμπέρασμα: Ό,τι και αν κάνει η Γεννηματά η υπόθεση είναι χαμένη. Είτε αρχίσει τις… διαγραφές, όπως απειλεί, είτε αφήσει να εξελίσσεται η αποσύνθεση το πουλόβερ ξηλώνεται πριν καν υπάρξει. Αυτό το σχήμα θα δυσκολευτεί να φτάσει στις εκλογές με ψηφοδέλτια και πολύ περισσότερο να μπει στην επόμενη Βουλή. Φώφη χάσαμε…
Τι απομένει; Να ακουστεί η βάση του ΠΑΣΟΚ -που αισθάνεται πάντα ΠΑΣΟΚ, σαν του Μεσολογγίτες στη προδομένη έξοδο: «Πίσω στο Μεσολόγγι». Με το σύνθημα «Πίσω στο ΠΑΣΟΚ» μπορεί να μπει τέλος στον εξευτελισμό με την περιπέτεια του Κινάλ. Να συγκροτηθεί από την αρχή το νέο ΠΑΣΟΚ και να εκπροσωπηθεί αξιόπιστα ο χώρος με βάση την ιστορία και τα πολιτικά χαρακτηριστικά του. Μετέχοντας με τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλες δυνάμεις στην διαμόρφωση της νέας κυβερνώσας Κεντροαριστεράς. Για να αναπαυθεί και η ψυχή του Ανδρέα Παπανδρέου…
Processed request in 0.06889 seconds.
