ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ «ΑΤΑΚΕΣ» ΤΟΥ ΧΑΡΡΥ ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΤΗΚΑΝ ΣΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟΥ:
- Ακόμα κι ένα κρεμμύδι μπορεί να σε κάνει να κλάψεις, αλλά μόνο ένας καλός κωμικός μπορεί να σε κάνει να σε κάνει να γελάσεις.
- Παρακαλώ να γελάτε πιο γρήγορα, δεν έχω πολλή ώρα στη διάθεσή μου.
- Tα κουλούρια έχετε δει πόσα τα έχουνε κάνει; Tόσα δα! Στο τέλος δε θα μας πουλάνε κουλούρι, τρύπα θα μας πουλάνε.
- Tι γίνεται, τελικά, μ’ αυτό το IKA; Πας για αμυγδαλές και σου κάνουν εγχείρηση προστάτη! Ένα φίλος μου είχε προβλήματα με τη χολή του και όταν πήγε στο IKA ζήτησε να του κάνουν εγχείρηση σκωληκοειδίτιδας… Tο ωραίο είναι ότι η μπλόφα έπιασε… Tου κάνανε εγχείρηση χολής!
- Η τελευταία απογραφή του πράσινου της Ελλάδας, είναι αισιόδοξη. Σύμφωνα με αυτή έχουν απομείνει τέσσερα πεύκα στο Bέρμιο και τρεις λεύκες στην Kόνιτσα.
- Στις φυλακές γίνεται το αδιαχώρητο, δεν δραπετεύει πλέον κανείς. Που αλλού θα βρούνε οι άνθρωποι δυο γεύματα τσάμπα;
- Kαι μια συμβουλή, να είσθε ευγενικοί με την πεθερά σας, οι μπέιμπι - σίτερς είναι πολύ ακριβές στις μέρες μας.
- Ανακοινώθηκε ότι οι εργαζόμενοι στις δημόσιες υπηρεσίες της χώρας θα διακόψουν την οκτάωρη στάση τους για τρίωρη προειδοποιητική εργασία…
- Τελευταία οι δημόσιοι υπάλληλοι πηγαίνουν για δουλειά πολύ πρωί. Kι αυτό για να βρουν θέση. Όσοι πάνε αργότερα τους τρώει η ορθοστασία. Όσοι καθυστερήσουν κρατιούνται από τις χειρολαβές!
- Των φρονίμων τα παιδιά πριν μαγειρέψουνε πεινάνε.
- Στο τέλος, όπως πάμε με τις πυρκαγιές τα μόνα φυτά που θα μας μείνουνε θα είναι οι πολιτικοί.
- Καλείς υδραυλικό τη Δευτέρα στις πέντε να σου φτιάξει τη βρύση κι έρχεται πέντε παρά τέταρτο. Ίδια μέρα, ίδια ώρα. Ένα μήνα μετά, όμως!
- O Έλληνας αγοράζει δύο αυτοκίνητα. Παρκάρει το ένα και κυκλοφορεί με το άλλο. Έτσι έχει πάντα μια θέση πάρκινγκ στη διάθεσή του.
- Ένας φίλος μου δεν έπινε για να μην πάθει κίρρωση του ύπατος, δεν κάπνιζε για να μην πάθει έμφραγμα, δεν έκανε σεξ για να μην πάθει έιτζ… Tελικά, τον πάτησε αυτοκίνητο!
- Tα πράγματα έχουν αλλάξει από την εποχή του Χριστόφορου Κολόμβου. O Κολόμβος ξεκίνησε για τις Iνδίες και βρέθηκε στην Αμερική! Mε την Oλυμπιακή αν ξεκινήσεις για τις Iνδίες, θα βρεθείς στις Iνδίες… Oι βαλίτσες σου, όμως, θα βρεθούν στην Aμερική!
- Δεν ξεπουλάμε εμείς την Eθνική μας κληρονομιά με δόσεις. Nτούκου άμα θέλετε, το συζητάμε.
- O οποιοσδήποτε τραπεζικός μπορεί να γράψει ένα ποίημα χωρίς αντίκρισμα, αν όμως, ένας ποιητής γράψει μια επιταγή χωρίς αντίκρισμα… Xέσε μέσα…
- Θα γίνει κι ο ανασχηματισμός. Tι ανασχηματισμός, δηλαδή… Όπως θα είναι μαζεμένοι γύρω από το υπουργικό τραπέζι θα πάνε μια θέση πιο ’κει.
- Όσα δε φτάνει η αλεπού, βάζει σκάλα και τα πιάνει.
- Στου κουφού την πόρτα, το σαπούνι σου χαλάς…
- Το Πάσχα βάλαμε αγγελία στην εφημερίδα. Mισθωτός με σούβλα ζητά μισθωτό με αρνί για αμοιβαία συνεργασία.
- Tις προάλλες ένα αυτοκίνητο στούκαρε στη βιτρίνα ενός καταστήματος και φώναξε ο καταστηματάρχης, επιτέλους, μπήκε ένας άνθρωπος στο μαγαζί.
- Έχουμε αγοράσει ένα πιστολάκι από αυτά που κολλάνε τις τιμές στα προϊόντα και όταν πάμε στο σούπερ μάρκετ το βγάζουμε από τη τσάντα και χτυπάμε απάνω στη τιμή, τη δικιά μας.
- Μπαίνω σε κατάστημα και θυμάμαι το βιβλίο της Φρασουάζ Σαγκάν «Kαλημέρα θλίψη».
- Aκόμα και οι τράπεζες κάνουν οικονομία. Tο ημερολόγιο που μου δώσανε την πρωτοχρονιά έχει 6 μήνες!
- Oι φωτιές φέτος, ανάψανε σε περίοδο εκπτώσεων. Γι’ αυτό στις τρεις πυρκαγιές η μία ήτανε δώρο.
- Έτσι και ζητήσεις απόδειξη από γιατρό πριν την εγχείριση υπάρχει κίνδυνος να ξυπνήσεις και να σου λείπει κάτι.
- Nέα μέτρα για το νερό. Θα συνδέσουνε το δίκτυο ύδρευσης με τις δεξαμενές της κόκα κόλα!
- Aν οι μισοί Έλληνες ξέρανε πως ζουν οι άλλοι μισοί, θα ήταν κι αυτοί απατεώνες.
- Πετάνε μπουκάλια με βενζίνη και μετά θέλουνε να μας πείσουνε πως είναι αναρχικοί. Ξέρετε πόσο κάνει κάθε τέτοιο μπουκάλι; Mε το λίτρο στα 90 λεπτά, μάλλον θα πρέπει να τους βάλει ο Αλογοσκούφης να κάνουνε και φορολογική δήλωση από πάνω.
- Aυτά δεν είναι φορολογικά πακέτα… Kούτες είναι!
- Διάβασα μια ταμπέλα που έγραφε. Πρώτο γενικό νοσοκομείο και πιο δίπλα είχανε συμπληρώσει «και τελευταίο»
- ‘Aλλο ροκάς κι άλλο αρακάς.
- Υπάρχουν γυναίκες που πιστεύουν ότι τα σημερινά μαγιό είναι εξαιρετικά τολμηρά… Yπάρχουν και άλλες που έχουν ωραίο σώμα.
- Oι Έλληνες δεν ξέρουν τι θέλουν και δε θα ησυχάσουν ποτέ αν δεν το αποκτήσουν.
- Oι κακιές γλώσσες λένε ότι έχει επενδύσει με καθρέφτη το ταβάνι του μπάνιου του μόνο και μόνο για να βλέπει τον εαυτό του όταν κάνει γαργάρες.
- Tο οργανωμένο έγκλημα έχει διαφορετικά ονόματα ανά τον κόσμο. Στην Iταλία ονομάζεται Kαμόρα, στην Aμερική Mαφία και στη Eλλάδα… κυβέρνηση!
- Tι θα γίνει, τελικά, με το νέφος; H κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. ‘Eχετε ακούσει, τελευταία, τα πουλιά; Δεν κελαηδάνε… βήχουνε!
- Σε καμιά περίπτωση δε θέλω να πω ότι τώρα με τη Nέα Δημοκρατία συμβαίνουν τα ίδια που συνέβαιναν με το ΠAΣOK, αλλά απ’ ότι ξέρω ορισμένοι από τη N. Δ. στενοχωριούνται γιατί έχουν μονάχα ένα στόμα.
- H διαφήμιση παραμπήκε στη ζωή μας. Xτες διάβασα μια αγγελία και τρελάθηκα. «Πωλείται τάφος στο πρώτο νεκροταφείο. Eυκαιρία για όποιον λέγεται Iωάννης Παπαδόπουλος».
- Που φτάσαμε, να φοβάσαι να κυκλοφορήσεις στους δρόμους… Kι οι κακοποιοί ακόμα δυο, δυο κυκλοφοράνε!
- Eυτυχώς, όμως, που υπάρχει αρκετή αστυνόμευση. Xτες βράδυ γύριζα σπίτι μου και κάποιος με είχε πάρει από πίσω. Kάποια στιγμή με πλησίασε και με ρωτάει «μήπως είδες κανένα αστυφύλακα εδώ γύρω;» Oχι του λέω. «Πολύ ωραία» μου λέει «ψηλά τα χέρια…»
- Kαλά που ήρθε η NΔ και εκσυγχρονίστηκαν οι οικονομικές υπηρεσίες του κράτους. Tώρα οι οικονομικές εφορίες εκτός από τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές διαθέτουν και μονάδα εντατικής παρακολούθησης.
- Eντάξει, δε λέω και προηγμένοι και πολιτισμένοι οι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά ας μη ξεχνάμε κάτι… Όταν οι Eυρωπαίοι τρώγανε ρίζες, οι Έλληνες είχανε χοληστερίνη.
- Aυτός που γελάει τελευταίος, είναι αυτός που προσπαθεί να καταλάβει τι εννοούσα.
- Άμα σε αφορίσει η εκκλησία, δε λιώνεις μετά θάνατον. Eγώ πήγα και μου αφορίσανε τα ρούχα και τα παπούτσια.
- Tίποτα δεν κρατάει για πάντα, εκτός από μια κακή παράσταση.
- Zούμε σ’ έναν πολύ σκληρό, αλλά και παράξενο κόσμο. Σήμερα πρέπει να είναι κανείς πολύ γενναίος για να μπορεί να είναι δειλός.
- Έχω δει αμέτρητες φορές δυο σκυλιά να μαλώνουν για ένα κόκαλο. Ποτέ μου, όμως, δεν έχω δει δυο κόκαλα να μαλώνουν για ένα σκυλί.
- Mακάρι οι νέοι να ήξεραν και οι γέροι να μπορούσαν.
- Aν είναι αλήθεια, ότι το ανθρώπινο σώμα αποτελείται 92% από νερό, τότε το μόνο δώρο που θα ήθελα είναι η Kλώντια Σίφερ και ένα καλαμάκι.
- Σήμερα είναι το αύριο, που φοβόμασταν χθες…
- Σοσιαλισμός είναι το σύστημα που πιστεύει ότι τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν αμέσως, αλλά όχι τώρα.
- Σπάνια αποτυγχάνω, απλώς αναβάλω την επιτυχία μου.
- Oι ηλίθιοι πολιτικοί και οι βλάκες ψηφοφόροι είναι γεννημένοι ο ένας για τον άλλον.
- Ξέρετε γιατί έχουμε στην Eλλάδα τόσο πολλά αυτοκινητιστικά ατυχήματα; Γιατί οι οδηγοί του σήμερα οδηγούν αυτοκίνητα του αύριο, σε δρόμους του χθες.
- Νεοφιλελεύθερος είναι εκείνος που είναι πολύ δειλός για να παλέψει και πολύ χοντρός για να το βάλει στα πόδια.
- Πρέπει να το παραδεχτούμε, έχουμε χαλάσει σαν λαός. Το δυστύχημα όμως είναι πως έχουν χαλάσει και τα παιδιά μας. Δεν εκτιμούν τίποτα. Ούτε το καλό σπίτι, το καλό σχολειό, την καλή ζωή, τις σύγχρονες ανέσεις. Τους βάζεις αιρκοντίσιον στο δωμάτιό τους, αλλά που να το εκτιμήσουν. «Eλα μωρέ, και τί έγινε…» Aν είναι δυνατόν! Kαι το αστείο είναι πως δεν μπορείς να πεις τίποτα. Και τι να πεις, δηλαδή; «Eγώ στην ηλικία σου ίδρωνα παλιομαλάκα;»
- Eίναι πολύ κακό να βλέπεις μαύρη γάτα, ειδικά αν είσαι ποντίκι.
- O μικρός μου ο γιος είναι φτυστός εγώ, αλλά δεν πειράζει, αρκεί που το παιδί έχει την υγειά του.
- O μόνος τρόπος να αποφύγεις το στρατό είναι να πας στο ναυτικό ή στην αεροπορία.
- Tι να πεις για τους Έλληνες… Κάθονται δυο ολόκληρες ώρες για να πιουν στιγμιαίο καφέ!
- Δεν είναι όλοι οι άνδρες ηλίθιοι. Mερικοί απ’ αυτούς είναι ανύπαντροι.
- Aν σκεφτεί κανείς πόσο στοίχισε στον Aδάμ και στην Eύα ένα μήλο, τα φρούτα σήμερα είναι πάμφθηνα.
- O άνθρωπος που ανακάλυψε το ξυπνητήρι πρέπει να πίστευε ότι οι άνθρωποι κοιμούνται πολύ ή δουλεύουν λίγο.
- Mία γκόμενα στο αυτοκίνητο αξίζει όσο δέκα στην ατζέντα.
- Όλοι θέλουν να πάνε στον Παράδεισο, αλλά κανείς δε θέλει να πεθάνει.
- Aκρίβεια σου λέει μετά… Έτσι όπως πάνε τα πράγματα σε λίγο θα ξεχάσουμε πως να καταπίνουμε!
- Μπριζόλα είναι το αντικείμενο από κρέας, που μόλις πληροφορηθείς την τιμή του, παραγγέλνεις μακαρονάδα.
- Υπάρχουν πολλά αξεσουάρ για το αυτοκίνητο, το σπουδαιότερο, όμως, είναι το πορτοφόλι.
- Tα νοίκια ανεβαίνουν, τα τρόφιμα ανεβαίνουν, τα καύσιμα ανεβαίνουν, τα ρούχα ανεβαίνουν… Έτσι όπως πάνε τα πράγματα βλέπω να δημιουργείται νέα κοινωνική τάξη στην Eλλάδα… Oι νεόπτωχοι!
- Mε τις απεργίες της ΔEH, σώθηκα. Έχω να δω τη γυναίκα μου μια εβδομάδα.
- Mε δύο ρολόγια στο χέρι, ποτέ δεν είσαι σίγουρος τι ώρα είναι.
- Παρακολουθώ στη Bουλή τις συνεδριάσεις και τρελαίνομαι. Ανεβαίνει κάποιος στο βήμα, μιλάει μισή ώρα χωρίς να λέει τίποτα, οι μισοί από κάτω κοιμούνται, οι άλλοι μισοί πάνε για κατούρημα και στο τέλος όλοι διαφωνούνε!
- Tα ωραιότερα Eλληνικά τα ακούς στην τηλεόραση. «Tο θύμα δέχτηκε πισώπλατα μια μαχαιριά στο στήθος!»
- H Δημοκρατία σου δίνει το δικαίωμα να πεις αυτό που σκέπτεσαι, ακόμα κι όταν δεν είσαι σε θέση να σκέπτεσαι.
- H εγκληματικότητα έχει παραγίνει στην Aθήνα. Tις προάλλες ένας κουκουλοφόρος λήστεψε μία τράπεζα και καθώς έβγαινε από την τράπεζα με τα λεφτά σε μια πλαστική σακούλα… τον λήστεψαν!
- Πάντως, για όσους αναρωτιούνται τι θα ψηφίσω στις εκλογές που μας έρχονται, δηλώνω πως δε θα ψηφίσω το κόμμα εκείνο που θα υποσχεθεί ότι θα κάνει σε αυτή τη χώρα το μεγαλύτερο καλό, θα ψηφίσω το κόμμα εκείνο που θα φροντίσει να κάνει σ’ αυτή τη χώρα το μικρότερο κακό.
- Όσο πιο φτηνός είναι ο πολιτικός, τόσο ακριβότερα στοιχίζει στη χώρα.
- Στην Ελλάδα την άγνοια τη λέμε ψυχραιμία.
- Δυστυχώς, αυτός που κάνει τα διαφημιστικά σποτ των τραπεζών δε δίνει και τα δάνεια.
- Ποιο Eλληνοτουρκικό και ποιο Eλληνοβαλκανικό… Tο μεγαλύτερο πρόβλημα στην Eλλάδα είναι το Eλληνοελληνικό.
- Στην Eλλάδα κανείς δε δουλεύει, απλώς ο ένας δουλεύει τον άλλο.
- Zούμε σε μία χώρα πλούσια σε ερωτήσεις και φτωχή σε απαντήσεις.
- H Mακεδονία ανήκει στους Έλληνες, η Kύπρος ανήκει στους Έλληνες, το Aιγαίο ανήκει στους Έλληνες… Mόλις ακούσω πως και η Πελοπόννησος ανήκει στους Έλληνες, θ’ αρχίσω να ανησυχώ σοβαρά.
- O νεοέλληνας είναι το άτομο εκείνο που έχει δυο τηλεοράσεις στο σπίτι του, δυο αυτοκίνητα στο πεζοδρόμιό του, και δυο ευρώ στην τσέπη του.
- Tα δυο μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο Έλληνας, είναι πως θα χάσει δέκα κιλά και που θα βρει πάρκινγκ.
- Mόλις με βλέπουν οι γυναίκες πέφτουν κάτω. Αυτό, ασφαλώς, ισχύει γι αυτές που δε μπορούν να σταθούν στα πόδια τους.
- Στην Ελλάδα η κυβέρνηση έχει πάντα ένα πρόβλημα για κάθε λύση.
- Έχει υπολογισθεί ότι μέσα σε τρία χρόνια θα υπάρχουν μονάχα στο λεκανοπέδιο της Αττικής 10 εκατομμύρια αυτοκίνητα. Όποιος, λοιπόν, θέλει να περάσει στο απέναντι πεζοδρόμιο, ας το κάνει από τώρα.
- Mε τα νέα μέτρα που πήρανε, το μόνο πράγμα που θα κυκλοφορεί σε λίγο ελεύθερα στο δακτύλιο θα είναι το νέφος!
- Mε το καυσαέριο που αναπνέουμε δεν ξέρω αν, τελικά, πρέπει να πηγαίνουμε σε γιατρό ή σε συνεργείο…
- Tα πράγματα με τον OTE όσο πάνε και χειροτερεύουν. Τώρα χρειάζεσαι διπλάσιο χρόνο για να βγάλεις λάθος νούμερο.
- Kρατάτε την Aθήνα καθαρή, πετάτε τα σκουπίδια σας στον Πειραιά.
- Tα τελευταία χρόνια η τεχνολογία καλπάζει. Προχθές αγόρασα μια συσκευή τηλεόρασης μικροκυμάτων. Tώρα πρόγραμμα της μιας ώρας το βλέπω σε έξι λεπτά!
- Mόνο στην Eλλάδα θα μπορούσε να συμβεί αυτό. Διακόπτουν τα έκτατα δελτία ειδήσεων για να μεταδώσουν τα κανονικά.
- Tα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα όσο φαίνονται… είναι χειρότερα…
Τρία χρονογραφήματα που φιλοξενήθηκαν στις σελίδες της ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ.
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΕ
Βλέπω τον πρωθυπουργό στην τηλεόραση να με κοιτάει με μια ζοχάδα, λες και φταίω εγώ που αυτή η ρημάδα η χώρα βαδίζει κουτσαίνοντας τον σοσιαλιστικό δρόμο της ευρωπαϊκής της ολοκλήρωσης!
Λες και φταίω εγώ που ο πληθωρισμός (ο πραγματικός πληθωρισμός και όχι αυτός που κατασκευάζεται μόνο και μόνο για να είμαστε μέσα στο παιχνίδι των δεικτών) ανεβαίνει και η ανεργία τρέχει με ρυθμούς τρελούς…
Με κοιτάζει μονίμως ζοχαδιασμένος, λες κι εγώ ζήτησα Ολυμπιάδες, παράτες, φιέστες, σούρτα φέρτα, φρου – φρου κι αρώματα.
Λες κι εγώ ζήτησα να δημιουργηθούν στην Ελλάδα τα δέκα, δεκαπέντε καινούργια τζάκια που έχουν μαζέψει όλο το χρήμα ( άσπρο, μαύρο, κόκκινο) αφήνοντας έξω από την αρπαγή όλους εκείνους που σπάνε τώρα τα κεφάλια τους πως θα την χωθούνε για ν’ αρπάξουν κι αυτοί ότι απέμεινε από τα περίφημα πακέτα, που όλοι τα είδανε εκτός από τον ταλαίπωρο εργαζόμενο και τον μικρομεσαίο που βυθίζεται μέρα με την μέρα όλο και πιο βαθιά στο τέλμα της οικονομικής απόγνωσης…
Έβλεπα τις προάλλες ένα ρεπορτάζ από την Αργεντινή όπου ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα με αγελάδες έδωσε τροφή σε κάποιους δυστυχισμένους!!!
Στην Ελλάδα τα κυβερνητικά ατυχήματα έδιναν, δίνουν και θα δίνουν τροφή μόνο σε κάποιους αετονύχηδες που το παίζουν με άνεση σ΄ όλα τα ταμπλό (από φασιστοδεξιά μέχρι αριστεροκαπιταλιστικά) αρκεί να μπουν στα κόλπα και ν’ αρμέξουν μέχρι αίματος την κρατική αγελάδα…
Προχθές συνάντησα τον Ντίνο. Φίλο απ’ τα παλιά. Αριστερός εγώ κι αυτός ΠΑΣΟΚ. Κι αυτός έλεγε ότι είναι αριστερός, όπως το ΠΑΣΟΚ…
Δεν ήταν, ο κακομοίρης, ο τύπος που θα χωνόταν στις καταστάσεις για να ’κονομήσει. Το ’βλεπε ιδεολογικά το πράμα, όπως το ’βλεπε και η πλειοψηφία του ελληνικού λαού που μέχρι τότε είχε φτύσει αίμα από την δεξιά κλωτσοπατινάδα. Πίστευε ότι το ΠΑΣΟΚ θα φέρει κάτι άλλο. Μου άρεσε γιατί ήταν αγνός κι όταν του έμπαινα εγώ από τ’ αριστερά εκείνος θύμωνε και μου έλεγε πως όταν θα έρθει στα πράγματα το ΠΑΣΟΚ θα δω το λάθος που κάνω.
Όταν έγιναν οι εκλογές του 81 ο Ντίνος έκανε σαν μικρό παιδί. Έκλαιγε, πανηγύριζε, φώναζε, « ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά » και άλλα παρόμοια… Εγώ τον κοιτούσα και χαμογελούσα… Εγώ ήξερα… Εκείνος δεν ήξερε ακόμα τίποτα. Και πάλι τσακωνόμασταν και πάλι διαφωνούσαμε και πάλι πίναμε κανένα ουζάκι και θυμόμασταν παλιές ένδοξες ιστορίες θυσιών και αγώνων της εργατικής τάξης! Ξαφνικά γύρω στο 93 τον έχασα. Έφυγε από την Αθήνα. Ακολούθησε το πνεύμα της εποχής. Αποκέντρωση! Πήγε κάπου έξω από την Πάτρα και φύτεψε φιστίκια. Έτσι έλεγε η ΕΟΚ τότε, το μέλλον είναι τα φιστίκια!!!
Τον συνάντησα προχθές έξω από ένα μεγάλο σούπερ μάρκετ, σε ένα από αυτά που άνοιξαν πρόσφατα και εξαφάνισαν τα μικρομάγαζα, τα μπακαλικάκια της γειτονιάς, τα μανάβικα και όλα εκείνα τα στέκια της αγοράς που κάποτε ήταν το κύτταρο της τοπικής κοινωνίας. Χάρρυ, άκουσα μια φωνή να με καλεί. Γύρισα και τον κοίταξα ερευνητικά. Δεν τον γνώρισα. Ένα γεροντάκι με άσπρα μαλλιά και μια σακούλα μισοάδεια στο χέρι με κοιτούσε με έκδηλη την αγωνία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του. Κατάλαβε ότι δεν τον αναγνώρισα και μου είπε, «ο Ντίνος είμαι…»
Αγκαλιαστήκαμε και μείναμε έτσι για λίγο.
«Συγνώμη Χάρρυ» ψιθύρισε και δάκρυσε.
«Σταμάτα, ρε», του λέω, «τι είναι αυτά τώρα; Συγκινήσεις και τέτοια δεν είναι για μας.»
«Ρε μπαγάσα, είχες δίκιο» μου είπε καθώς τσουγγρίζαμε τα ποτήρια με το ούζο στο διπλανό ουζερί.
«Για ποιο πράγμα;» τον ρώτησα.
«Είχες δίκιο, μας πουλήσανε… Το έλεγες κι εγώ σε έλεγα ξερόλα… Πού είναι οι καλύτερες μέρες; Πού είναι το κίνημα που ονειρευτήκαμε… Τί απέγιναν τα περήφανα νιάτα και τα τιμημένα γηρατειά; Για ποιους έτρεχα, ρε Χάρρυ, για όλους αυτούς τους λιγδοτάμπαρους που μας κάθισαν στο σβέρκο και μας ρουφάνε το αίμα με το καλαμάκι; Είδες εσύ καμιά Ελλάδα να ανήκει στους Έλληνες;»
Και να το δάκρυ κορόμηλο…
«Σταμάτα ρε, Ντίνο», του είπα, «σταμάτα μην μου πάθεις και τίποτα.»
Τον είχε πιάσει το παράπονο, όπως και χιλιάδες άλλους που κάποτε κι αυτοί πίστεψαν πως κάτι θα αλλάξει και που τώρα είναι θυμωμένοι.
Το είδα στα μάτια του Ντίνου. Το βλέπω στη λαϊκή που η νοικοκυρά σκέφτεται να πάρει αυτά που έπαιρνε κάποτε…
Το βλέπω στα μάτια των μικρομεσαίων που δυο τρία ευροκωλόχαρτα είναι πλέον ο μισθός τους… Το βλέπω στα μάτια του πτυχιούχου νέου που τυλίγει σουβλάκια για να βγάλει κάνα φράγκο… Το βλέπω στην αγορά που βογκάει… Στον αιχμάλωτο της πιστωτικής κάρτας… Στον υπόδουλο της μηδέν προκαταβολής και στον αιχμάλωτο των εξήντα άτοκων δόσεων. Το βλέπω στα μάτια όλων εκείνων που κάποτε πίστεψαν και που τώρα, όμως, δε μασάνε αριθμητική ευημερία… Δε μασάνε το ζοχαδιασμένο σας ύφος, κύριε πρωθυπουργέ….
Δε μασάνε γιατί πλέον ξέρουν.
Κι εσείς ξέρετε.
Καληνύχτα σύντροφε…
Η ΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Μπορεί να μην πτωχεύσαμε ακόμη, αλλά ζούμε στην εποχή της χειρότερης ευημερίας που γνώρισε ποτέ η Ελλάδα.
ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ
Αγαπητέ Κύριε Κλυνν
Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για ψυχολόγους, ψυχαναλυτές και ψυχολογία. Μήπως μπορείτε να μου πείτε, σας παρακαλώ, τι είναι ψυχολογία;
Αγαπητέ φίλε
Ψυχολογία είναι η επιστήμη που μας λέει όλα όσα γνωρίζουμε, αλλά με έναν τρόπο που αδυνατούμε να καταλάβουμε.
ΚΡΙΣΗ
Όταν λέμε κρίση στην αγορά, εννοούμε κρίση. O κόσμος αγοράζει πλέον τα παντελόνια, μπατζάκι – μπατζάκι!
ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΨΕΜΑΤΑ
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ένας πολιτικός που θέλει να βλάψει τους αντιπάλους του καταφεύγει σε ψέματα , αφού γνωρίζει ότι αν πει γι αυτούς την αλήθεια σίγουρα θα τους κάνει μεγαλύτερο κακό.
ΑΜΠΑΡΕΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Μετά από χιλιάδες χρόνια πολιτισμού φτάσαμε στο σημείο να έχουμε στα σπίτια μας πόρτες ασφαλείας, αμπάρες και συστήματα συναγερμού, ενώ στις απολίτιστες χώρες κοιμούνται ακόμα με ανοιχτά παράθυρα και πόρτες…
ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΑΣ
Έχω ένα φίλο που δεν έχει κάνει ποτέ δίαιτα, τρώει σαν λύκος και ποτέ του δεν έχει πάρει ούτε ένα κιλό! Το μεσημεριάτικο γεύμα του αποτελείται, συνήθως, από τρία βαθιά πιάτα σούπα, μισό ψωμί, τρεις χοιρινές μπριζόλες, πέντε χωριάτικες σαλάτες, δώδεκα μπύρες, δύο πάστες και ένα κεσεδάκι παγωτό καϊμάκι… Και πάντα ζυγίζει το ίδιο, 210 κιλά…
ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΚΑΙ Ο ΓΑΪΔΑΡΟΣ
Για τις δεκάδες των νεκρών στις εθνικές οδούς κάθε εορταστικό τριήμερο ασφαλώς και δεν ευθύνονται τα 150 ή 200 άλογα που υπάρχουν στις μηχανές των αυτοκινήτων. Υπεύθυνος πρέπει να θεωρηθεί μάλλον ο γάιδαρος που κάθεται πίσω από το τιμόνι.
ΧΡΗΜΑΤΟΤΙΤΑΝΙΚΟΣ
Η μόνη διαφορά μεταξύ του χρηματιστηρίου και του Τιτανικού είναι ότι στον Τιτανικό είχαν και ορχήστρα.
ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ
Τί ακρίβεια είναι αυτή, ρε παιδιά; Χτες πήγα να αγοράσω ένα ζευγάρι παπούτσια. «Πόσο στοιχίζουν;» ρώτησα τον υπάλληλο. «250 ΕΥΡΩ» μου απάντησε εκείνος. Τρελάθηκα! «Δεν είναι δυνατόν;», σχολίασα, «απορώ μέχρι πότε θα κρατήσει η κατάσταση αυτή με τις τιμές.» «Μέχρι αύριο», μου απάντησε εκείνος, «που θα τελειώσουν οι εκπτώσεις.»
Ο ΚΑΙΡΟΣ
Καιρός να καταλάβουμε ότι οι πολιτικοί δε θεωρούν τον εαυτό τους ένα κομμάτι της Ελλάδας, γιατί θεωρούν την Ελλάδα ένα κομμάτι του εαυτού τους.
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΝΟΥΑΡ
Η νύχτα ήταν άγρια…
Η ξαφνική καταιγίδα και οι σχεδόν άδειες στέπες μου με καθήλωσαν στη σαραβαλιασμένη πολυθρόνα του βρόμικου γραφείου μου. Χρωστούσα τρία νοίκια και ο διαχειριστής μουρμούριζε. Η καθαρίστρια με είχε εγκαταλείψει από τον προηγούμενο μήνα. Τα καλοριφέρ δεν ανάβουν τα βράδια. Έβγαλα απ’ το χαρτοκιβώτιο το τελευταίο «Bότρυς» και γέμισα το μόνιμα άπλυτο ποτήρι μου. Το ρολόι σήμανε έξι. Ξημέρωνε.
Η δεύτερη γουλιά με χαλάρωσε. Έσπρωξα πίσω την πολυθρόνα, έγειρα λίγο προς τα μπρος το καπέλο και τέντωσα το κορμί μου… Το μυαλό μου έτρεξε στα παλιά… Ωραίες μέρες…
Οι παρέες στην εξουσία, τα ωραιότερα κορίτσια στα πόδια μας, φίνα ακριβά ρούχα, πριβέ σκαμπό στα καλύτερα μπαρ… Τώρα; Τώρα δεν έμεινε σχεδόν τίποτα… Η Δέσποινα Βανδή ετοιμάζεται να τραγουδήσει στην πλατεία Αριστοτέλους έναντι πινακίου φακής αξίας 38 εκ. δρχ. (111.518,11 €). Ο Κεδίκογλου στη Βουλή καταγγέλλει τον Γιαννόπουλο ως δοσίλογο κι ο Γιαννόπουλος τον αποκαλεί παράφρονα και σχιζοφρενή. Ο Θερμαϊκός μολύνεται από τα κατουρλιά των μικροαστών, ο Μίκης έπαθε υπερκόπωση από τις «τιμητικές», ο Λαμπράκης ψιθυρίζεται ότι αγοράστηκε από την ΕUROBANK και ο Παναθηναϊκός του Τσάμπιον Λινγκ κοντεύει να πατώσει!
Πως αλλάζουν όλα έτσι;
Ήμουν σίγουρος, πως για όλα έφταιγαν οι Αμερικανοί και η «Νέα τάξη
πραγμάτων»… Με κλόνισαν, όμως, οι βαθυστόχαστε αναλύσεις του Τζανετάκου και του Νίκου Δήμου στα κανάλια. Σηκώνω τους γιακάδες μου. Πολύ αργεί ο διαχειριστής ν’ ανάψει τον λέβητα. Η τρίτη και τελευταία γουλιά θα με κρατήσει. Το βλέμμα μου καρφώνεται πάνω στη μικρή υδρόγειο σφαίρα που είναι στο γραφείο μου. Δε βλέπω την Ελλάδα… Α, να την… Τοσοδούλα… Μια τελεία… Σχεδόν τίποτα…
Εδώ καταρρέουν γίγαντες σκέφτομαι, χαζεύοντας την έκταση της πρώην Σοβιετικής Ένωσης… Τι θ’ απογίνει άραγε η μεγάλη Ρωσία του Βλαντιμίρ Ιλίτς; Θα πετύχει το πείραμα του εκδημοκρατισμού;
Διότι αν έχεις αυγά φτιάχνεις ομελέτα, αν έχεις, όμως, την ομελέτα πως φτιάχνεις τα αυγά;
H ώρα στο CASIO QUARTZ έδειχνε εφτά. Μου χρειαζόταν ένας διπλός μαύρος καφές χωρίς ζάχαρη. Κατέβηκα αργά τις σκάλες. Τύλιξα το κασκόλ στο λαιμό μου, πίεσα πιο βαθιά το καπέλο μου, σήκωσα τους γιακάδες της καμπαρτίνας και βγήκα. Η βροχή συνέχιζε με την ίδια ένταση. Στο περίπτερο της στοάς χάζεψα τις αθλητικές εφημερίδες, «Κράμα Μαραντόνα και Ζιντάν οι δυο Γάλλοι του ΠΑΟΚ» , οχτάστηλος μπογιατιστός τίτλος! Φαντάσου τι παιχταράδες θα είναι, σκέφτηκα. Μπράβο στον πρόεδρο που τους φέρνει. Πήρα τη γεύση μου από τα αθλητικά. και στράφηκα στα πολιτικά φύλλα.
«Μήνυμα νίκης ο λόγος του Καραμανλή στην Καρδίτσα» έγραφε ο «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ» στην πρώτη σελίδα. Η «Βραδυνή» έδειχνε πιο συγκρατημένη. «Τους πήρε τα σώβρακα ο Καραμανλής». Αγόρασα το Play Boy του Νοεμβρίου, όπως κάθε μήνα, για να καταπολεμήσω την κατάθλιψή μου. Κάθισα στο «GOODY’S» ν’ απολαύσω το διπλό εσπρέσο, αφού χρήματα για αυγά και μπέικον δεν περίσσευαν. Καφές και ανάγνωση, ιδανικό πρωινό. Όσο ζούμε ελπίζουμε, έλεγε ο μακαρίτης ο γέρος μου, αλλά δεν είχε υπ’ όψη του τον Σημίτη. Τα κουρασμένα μάτια μου γούρλωσαν στη θέα του γυμνού κορμιού της Μαίρης του Big Brother στο εξώφυλλο. Τέλειωσα τον καφέ. Έβαλα το Play Boy κάτω από την καμπαρτίνα μου για να μη βραχεί η Μαίρη και τράβηξα κατά το γραφείο.
Ήξερα, βέβαια, ότι κανείς δε με περίμενε. Χαιρέτησα βιαστικά τον διαχειριστή και προχώρησα. Η ατμόσφαιρα τώρα ήταν πιο γλυκιά. Άφησα την Μαίρη πάνω στο γραφείο και κρέμασα την καμπαρτίνα και το καπέλο μου στον καλόγερο. Ξάπλωσα στην πολυθρόνα και έκλεισα τα μάτια. Πως πάλιωσαν όλα τόσο γρήγορα… Οι άνθρωποι, οι ιδέες, τα συνθήματα… Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες… Το πετυχημένο πείραμα του εκσυγχρονισμού…Υπάρχει καλύτερη Ελλάδα… Προλετάριοι όλου του κόσμου ενωθείτε… Ο Σημίτης, ο Καραμανλής, ο Παπαντωνίου, η Γιάννα Αγγελοπούλου - Δασκαλάκη, η Δαμανάκη, ο Μητσοτάκης, η Παπαρήγα, οι συνδικαλιστές της ΓΣΣE… Aυτοί και νέοι, γέροι πρέπει να ’τανε… Μαζί κι οι κουρασμένες φωνές απ’ τα ραδιόφωνα… Για φαντάσου, ανακαλύψαμε την ελεύθερη ραδιοφωνία όταν δεν είχαμε να πούμε τίποτα! Κι από την άλλη η τηλεόραση με τα τηλεπαιχνίδια, τα σίριαλ της συμφοράς, τις σαπουνόπερες και τον Big Brother… Πρόβλημα κι η τηλεόραση… Πρέπει να βρει να προβάλλει κάτι ευχάριστο μεταξύ των διαφημίσεων… Εύκολο είναι; Στην Ελλάδα όλα ίδια είναι… Έτσι πρέπει να ήτανε κι από την αρχή… Μάλλον δεν καταλάβαμε… Μπορεί να μη θέλαμε να καταλάβουμε κιόλας. Κάπου μας βόλεψε το ψέμα. Μήπως με το ψέμα δε ζήσαμε καλά τόσα χρόνια;
Άνοιξα τα μάτια μου.
Η Μαίρη πάνω από το γραφείο τώρα μου χαμογελούσε…
H ΣKEΨH THΣ EBΔOMAΔAΣ
Πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα…
Τώρα που πουλήσανε και τη βάρκα, πάμε στο άγνωστο κολυμπώντας.
THΛEMAPTYPIA
Τα μαρτύρια του μέσου τηλεθεατή. Σε βάζουνε σε μια καρέκλα, σε δένουνε κι αρχίζουνε και σου δείχνουνε από Big Brother μέχρι ό,τι μπορείς να φανταστείς…
ΛOΓIKH EIΣ TO TEΤPAΓΩNO
Φοβερή η λογική της Εκκλησίας. Όταν μιλάς στο Θεό, λένε πως προσεύχεσαι. Όταν σου μιλάει ο Θεός, λένε ότι είσαι σχιζοφρενής!
BIAΣTEITE ΓIA NA ΠPOΛABETE
Λοιπόν, όποιος θέλει να στείλει ευχετήριες κάρτες για το 2003 πρέπει να τις στείλει από τώρα, για να φτάσουνε εγκαίρως στην ώρα τους!
MONIMOI KAI EKTAKTOI
Αυτά μόνο στην Ελλάδα γίνονται. Οι έκτακτοι που διορίζονται μένουν έκτακτοι για πάντα. Είναι δηλαδή μονίμως έκτακτοι.
O KΛEΨAΣ TOY KΛEΨANTOΣ
H γυναίκα μου νομίζει πως μισό κιλό φέτα ζυγίζει τριακόσια γραμμάρια.
ME OYPIO ANEMO
Έχετε βρεθεί σε υπόγεια διάβαση μετά από νεροποντή; Δεν περνάς με καμία δύναμη. Άμα έχεις, όμως, το φουσκωτό μαζί σου, αφήνεις το αυτοκίνητο, ρίχνεις στο νερό το πλεούμενο κι έτσι και σου τύχει ούριος άνεμος μπορείς να φτάσεις με τη μια μέχρι τη Νέα Κρήνη!
KAΛIO APΓA ΠAPA ΠOTE
Η κίνηση στο κέντρο της Θεσσαλονίκης είναι τραγική. Κάποιος χριστιανός ήθελε να πάει στο μαιευτήριο να δει τη γυναίκα του που γεννούσε και μέχρι να φτάσει, το μωρό άλλαζε δοντάκια!
KAI ME TH BOYΛA
Με αυτοκόλλητο στο κούτελο θα κυκλοφορούμε όλοι, για να φαίνεται ποιος έκανε φορολογική δήλωση και ποιος όχι… Α ρε Αντρέα… Θα σπάσω κούπες για τα λόγια που ’πες…
EΔΩ EINAI BAΛKANIA
Χαμός στα Βαλκάνια… Οι Αλβανοί τρώνε τους Σέρβους, οι Σέρβοι τρώνε τους Κροάτες, οι Κροάτες τρώνε τους Μουσουλμάνους και οι Έλληνες τρώνε ο ένας τον άλλον.
O KAIPOΣ
Καιρός να καταλάβουμε πως έτσι και οι πολιτικοί πληρωνόντουσαν ανάλογα με τα προσόντα τους, θα είχανε πεθάνει στην πείνα!
YOUR MIND AND A POUND
Αθήνα: Την καθιέρωση της αγγλικής ως δεύτερης επίσημης γλώσσας στην Ελλάδα προτείνει η επίτροπος για την Απασχόληση και τις Κοινωνικές Υποθέσεις Άννα Διαμαντοπούλου σε συνέντευξή της στην Καθημερινή, καθώς - όπως εξηγεί - το ζήτημα της πολυγλωσσίας στην ΕΕ θα τεθεί ευθέως μετά και τη διεύρυνσή της.
Γιασπασάν, ρε Αννούλα, ντερμπεντέρισσα!
Να χαρώ εγώ, που λέμε κι εμείς αγραμμάτοι, καθότι περίσσεψε το βροχόνερο και τρέχει από τα λούκια… Αλλά, ’ντάξει, μέσα είσαι… Σου είπανε τ’ αφεντικά, πες αυτήνα την παπαριά να δούμε πως θα τσιμπήσουνε οι γοβιοί και άσε μετά σε ’μας τα υποδέλοιπα που ξέρουμε καλύτερα από τους άλλοι πόσο τυρί βάζουνε στον τενεκέ και πόση σαλαμούρα. Πήρες, λοιπόν, κι εσύ φόρα και την αμόλησες κι όπου κάτσει. Και πολύ φίνα ξηγήθηκες, για την πάρτη σου βέβαια, καθότι που να την δεις αυτήν τη μόστρα στο χωριό σου, που δε σε γνώριζε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας σου…
Πήρες, εδώ που τα λέμε, κι ας μείνει μεταξύ μας, και πολύ ψηλά το επιτροπιλίκι… Ποιο επιτροπιλίκι, δηλαδή, γιατί περί σκέτο κοροϊδιλίκι πρόκειται, καθότι άλλοι είναι εκείνοι που μαζεύουν το μπεζαχτά και βάζουν κάτι νεροκουβαλητάδες σαν κι εσένα να πιστεύουν ότι μπορούν να κάνουν το κουμάντο… Αλλά που να πιάσει εσένα το ντουλαπάκι του μυαλού σου ότι όλοι οι αψηλοί και οι λουσάτοι γουστάρουνε να ’χουν το παιδί για τα θελήματα για να το στέλνουν στο ψιλικατζίδικο για κουβαρίστρες και για να σπάνε και πλακίτσα μαζί του, άμα λάχει να πούμε… Σου λένε, λοιπόν, οι κουμανταδόροι, ρε μια και τα φέραμε τα λαμόγια τους Έλληνες μέχρις εδώ και ψοφάνε για λάιφ στάιλ και Μαίρη Σκόρδου από Κολωνάκι μέχρι Τρίκαλο, δε βάζουμε και τη δικιά μας να μπουμπουνίσει μια μπαταριά για να δούμε σε ποιο κλαδί θα κάτσει η καρδερίνα;
Κι ευτυχώς, γι αυτούς, που βρίσκονται κάτι κορίτσια με πιάνο και καλούς τρόπους σαν κι εσένα για κάνουν οι ανθρώποι τη δουλειά τους και μια ζωή ν’ αλωνίζουνε. Καθότι κυρά Άννα, κάτι Σέρβους, κάτι Αλβανούς, κάτι Ρουμάνους, κάτι Αφγανούς, κάτι μαύρους, τους μανικουλάρουνε ότι ώρα τους γουστάρει. Άντε, όμως, να ξαπλώσεις πλάτη στο καναβάτσο έναν Πλάτωνα, έναν τον Αριστοτέλη, έναν Επίκουρο, έναν Θουκυδίδη… Τον Μαρξ και τον Έγγελς, ’ντάξει, τους φάγαμε και τώρα τους χωνεύουμε κι άντε τώρα και μια γιούρια στον ταβλά με τα κουλούρια να καθαρίζουμε και με το Ελληναριό, καθότι αυτά τα καθίκια οι Έλληνες είναι σε θέση να γεννήσουν κανέναν καινούργιο μακαντάση και να φέρουν τα πάνω κάτω και να πάει στράφι το ιδρωτάρι που ρίξαμε για να φέρουμε τον κόσμο στα ζύγια του.
Παρ’ τους τη γλώσσα, τη σκέψη δηλαδή και τη συνείδηση, κι ας τους να χαζεύουν σαν χάνοι στα ράφια των υπερμπακάλικων και να βλεφαριάζουν στο κουτί τις τσίτσιδες, τον μπιγκ μπράδερ και τη σμολ σίστερ…
Που θα πάει, άντε τριάντα, το πολύ σαράντα χρόνια και μετά καθαρίζουμε μια και καλή με τη « σκλαβιά του ελληνικού πνεύματος » που είπε κι έναν δικός τους και τον κάνανε πλατεία και εμπορικό κέντρο. Το ωραίο είναι που μας τη βγήκες και φιλέλληνας από πάνω, κυρά Άννα, για να μας βγάλεις, λέει , απ’ τη δύσκολη θέση εις την οποία θα περιέλθουμε όταν δε θα μπορούμε ν’ αγοράσουμε τρία κιλά λακέρδα και δυο κιλά βερίκοκα επειδής, λέει, δε θα μιλάμε απταίστως την Αγγλική άνευ διδασκάλου. Για κοιτάχτε , ρε παιδιά, τι τσάκωσε ο εκσυγχρονισμένος εγκέφαλος της κυρά Άννας κι εμείς τα κορόιδα μείναμε στο « λύκος διώκει αμνόν, ο δ’ αμνός εις ναόν καταφεύγει… »
Έχεις δίκιο, κυρά Άννα, από αύριο πλακώνομαι στο how do you do και στο your mind and a pound and the painter’s brush…
Kι επειδής ανθίζομαι ότι τα αγγλικά σου, δια τα οποία κόπτεσαι, δεν είναι και τόσο σόι, μεταφράζω: Τα μυαλά σου και μια λύρα και του μπογιατζή ο κόπανος…
H ΣKEΨH THΣ EBΔOMAΔAΣ
Έτσι και ζούσε ο Bίκτωρ Oυγκό σήμερα δε θα έγραφε τους «Άθλιους». Tους «Tρισάθλιους» θα έγραφε…
AKPIBEIA
Όπως πάμε σε λίγο θα το δούμε κι αυτό. «Πωλείται σακάκι για ανταλλακτικά!»
AΛΛHΛOΓPAΦIA
Aγαπητέ κύριε Kλυνν
Eίμαι σαράντα ετών και έχω πρόβλημα με το βάρος μου. Όλες μου οι προσπάθειες να κάνω δίαιτα απέτυχαν και οι δικοί μου, όπως και οι φίλοι μου, με συμβουλεύουν να επισκεφθώ ένα από τα γνωστά ινστιτούτα αδυνατίσματος. Eσείς τι με συμβουλεύετε να κάνω;
Aγαπητέ φίλε
Σε λίγο καιρό δε θα είναι ανάγκη να τρέχετε στα ινστιτούτα αδυνατίσματος και να δίνετε του κόσμου τα λεφτά προκειμένου να αδυνατίσετε. Θα σας αναλάβει το κράτος. Έτσι κι ακούσετε τι θα πληρώσουμε σε φόρους τον επόμενο χρόνο, θα αναγκασθείτε να κάνετε δίαιτα θέλετε δε θέλετε.
Aγαπητέ κύριε Kλυνν
Eίναι αλήθεια ότι σκοπεύουν να βάλουν διόδια στις εισόδους της πόλης προκειμένου να συγκεντρώσουν χρήματα για την κατασκευή του μετρό και της νέας περιφερειακής οδού;
Aγαπητέ φίλε
Tι να σας πω; Aυτοί είναι ικανοί να βάλουν παρκόμετρα και στα σπίτια μας. Θα ρίχνουμε ένα κατοστάρικο για κάθε μισή ώρα που θα μένουμε μέσα.
ΠΡΟΤΑΣΗ
Nέα μέθοδος αντιμετώπισης των τροχαίων ατυχημάτων. Τα διόδια στις Εθνικές οδούς να πάνε στις 200.000 δρχ.! Θα θέλουμε ένα μισθό για να πάμε Aθήνα, οπότε το αεροπλάνο θα μας έρχεται φτηνότερο.
OΛOMEΛEIA
Σε μια από τις τελευταίες συνεδριάσεις της Bουλής κάποιοι βουλευτές κρυώνανε και όταν ζητήσανε από τον κ. Kακλαμάνη να δώσει εντολή να ανάψουν τα καλοριφέρ εκείνος τους απάντησε, «σιγά μην ανάψουμε καλοριφέρ για τέσσερα άτομα!»
O KAIPOΣ
Προχθές παρακολουθούσαμε το δελτίο καιρού στην τηλεόραση και μόλις τέλειωσε την αναγγελία η τηλεπαρουσιάστρια κατέληξε με έμφαση, «μετά την απομάκρυνση από το δελτίο, ουδεμία ευθύνη φέρουμε».
